Μαθήματα

Το μάθημα αποτελεί εισαγωγή στις βασικές έννοιες της κατασκευαστικής δομής, των υλικών, της τεχνολογίας των κατασκευών και στις σχέσεις τους με την αρχιτεκτονική μορφή. Στόχος του μαθήματος είναι να διδάξει μια μεθοδολογία που να οδηγεί στην επίλυση δομικών και τεχνικών θεμάτων, και παράλληλα να συσχετίσει και να συνδέσει τη διαδικασία της κατασκευής με εκείνη της αρχιτεκτονικής σύνθεσης.  Έμφαση δίδεται στην αναγνώριση της πληθώρας των σχέσεων που διέπει την κατασκευή. Μας ενδιαφέρει η κατά το δυνατόν μέγιστη αξιοποίηση  των φυσικών συνθηκών προς όφελος της διαβίωσης σε συνθήκες άνεσης και της μέγιστης κλιματικής προστασίας. Είναι ανάγκη οι σπουδαστές να έλθουν σε μία πρώτη επαφή με βασικές έννοιες της συναρμογής των μελών, των ιδιοτήτων των υλικών, των νόμων της βαρύτητας, της ισορροπίας των κατασκευών και της σχέσης τους με τη φύση τα φυσικά φαινόμενα. 

Έχοντας κατά νου την προσκόλλησή μας σε εικόνες και στερεότυπα που εμποδίζουν την ελεύθερη δημιουργική έκφραση, επιδιώκεται, ως άσκηση «απεγκλωβισμού», η τόνωση της ικανότητας των πρωτοετών φοιτητών να εκφραστούν, να μεταφέρουν βιωματικές εμπειρίες, να μεταγράψουν και να επιλύσουν κατασκευαστικά προβλήματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά υλικά. Το μάθημα δομείται μέσα από ασκήσεις που έχουν στόχο στην απόκτηση διαισθητικής στατικής αντίληψης, στη δυνατότητα μεταφοράς αυτής σε μοντέλα κατασκευαστικών δομών, στην ανάπτυξη δεξιοτήτων κατασκευαστικής λογικής καθώς και στην εξοικείωση με την κατασκευή σε διάφορες κλίμακες.

Το μάθημα αποτελεί την εισαγωγή στις βασικές έννοιες, εργαλεία και μεθόδους της αρχιτεκτονικής σύνθεσης και αποβλέπει στην κατανόηση της πολυπλοκότητας της συνθετικής διαδικασίας και των παραμέτρων της. Oι φοιτητές καλούνται να κρίνουν, να σχολιάσουν, να ιεραρχήσουν και να μεταγράψουν, μέσω της συνθετικής διαδικασίας, τα δεδομένα που τους δίδονται. Για αυτόν τον σκοπό, εξετάζονται διεξοδικά τα στοιχεία αναπαράστασης, σύνταξης και αντίληψης του χώρου (γεωμετρικά, συντακτικά, αντιληπτικά, αισθητικά, συμβολικά κ.λπ.). Μεγάλη βαρύτητα δίδεται στην χρήση του ελεύθερου και γραμμικού σχεδίου, αλλά και στην μακέτα, ως κύρια εργαλεία εξοικείωσης τόσο με βασικούς συνθετικούς χειρισμούς (περιστροφή, επανάληψη, ρυθμός, μεγέθυνση, πρόσθεση, διάτρηση, μετασχηματισμός, αφαίρεση κ.λπ.), όσο και με τις αρχιτεκτονικές ποιότητες του χώρου έτσι όπως αυτές προσλαμβάνονται από τον χρήστη (αντιληπτική προσέγγιση).

Η Μηχανική μπορεί να καθοριστεί ως η επιστήμη η οποία ασχολείται με την κίνηση των σωμάτων και τις δυνάμεις που ασκούνται σε αυτά. Διαιρείται σε τρία μέρη: την Μηχανική των στερεών-απαραμόρφωτων σωμάτων, την μηχανική των παραμορφώσιμων σωμάτων και την μηχανική των ρευστών. Στην Δομική Μηχανική Ι, ερευνάται η συμπεριφορά των απαραμόρφωτων σωμάτων υπό την επίδραση αξονικών δυνάμεων, στρεπτικών ροπών, καμπτικών ροπών και συνδυασμού φορτίσεων υπό συνθήκες ισορροπίας.

Περιγραφή / Περιεχόμενο μαθήματος:

Στο πρώτο και στο δεύτερο εξάμηνο η διδασκαλία του μαθήματος των εικαστικών επικεντρώνεται στο  Σχέδιο.
Αντικείμενο του μαθήματος είναι η γνωριμία και η κατανόηση της εικαστικής γλώσσας, καθώς και η κατάκτηση των εικαστικών εκφραστικών μέσων.
Για την κατάκτηση των εικαστικών εκφραστικών μέσων, έχει μεγάλη σπουδαιότητα, η πρακτική εκείνη, η οποία επιτρέπει, την διαρκή άμβλυνση της όρασης, μέσα από την παρατήρηση του ορατού κόσμου, και την προσπάθεια  απεικόνισης του. Για τον λόγο αυτό, η διδασκαλία του μαθήματος των εικαστικών επικεντρώνεται στο σχέδιο από φυσικά πρότυπα.

Στην διδασκαλία του εξαμήνου συμπεριλαμβάνετε σειρά διαλέξεων με έργα που ξεκινούν από την εποχή που ο άνθρωπος σχεδίαζε στον τοίχο της σπηλιάς του ως τις μέρες μας, δίνεται η δυνατότητα να παρουσιαστούν οι δημιουργοί και τα έργα τους, έτσι ώστε o μαθητής να μάθει να διακρίνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά  των έργων κάθε εποχής, το είδος της αρμονίας που προσπάθησε να πετύχει κάθε γενιά καλλιτεχνών, το πως ερμήνευσε το χώρο, πως έπλασε τη φόρμα πως χειρίστηκε το φως, πως απέδωσε τους τόνους, πως οργάνωσε την σύνθεση κ.τ.λ.

Το μάθημα έχει εργαστηριακό χαρακτήρα και η παρουσία και συμμετοχή τον μαθητών είναι υποχρεωτική.

Η αξιολόγηση γίνεται στο τέλος κάθε εξαμήνου από την παρουσίαση του συνόλου των ασκήσεων που πραγματοποίησε ο κάθε φοιτητή.

Στόχος του μαθήματος είναι:
Η διεύρυνση της οπτικής αντίληψη του φοιτητή, έτσι ώστε να μπορεί να ανακαλύπτει νόημα σε ότι βλέπει, και να αποκτήσει την ικανότητα να μορφοποιεί τις οπτικές ιδέες του. Οι φοιτητές, μέσα από μια σειρά ασκήσεων – σπουδών, καλούνται να κοιτάξουν τον φυσικό κόσμο να δουν τον ιδιαίτερο τρόπο που κάθε επιφάνεια δέχεται και αντανακλά το φως και να επιχειρήσουν να τον αναπαραστήσουν, μέσα από την αντιπαράθεσης, του φωτός και της σκιάς. Με την Γραμμή, τον Τόνο, τη Φόρμα, πρέπει να ορίσουν πάνω στην ζωγραφική τους επιφάνεια τον Χώρο, να αποδώσουν τον Όγκο την Υφή και την αίσθηση του Φωτός.

Το πρώτο εξάμηνο του μαθήματος Εισαγωγή στην Αρχιτεκτονική Σκέψη θα επικεντρωθεί στην ανάλυση βασικών εννοιών της αρχιτεκτονικής. Στο δεύτερο μέρος του εξαμήνου θα αναλυθεί το φαινόμενο του Μοντερνισμού ως ραχοκοκκαλιά της σημερινής αντίληψης για την αρχιτεκτονική. οι ενότητες που θα παρουσιαστούν είναι οι εξής:

-Η Καλύβα ως Αρχιτεκτονικό Αρχέτυπο

-Αρχιτεκτονική επί Χάρτου

-Η Επιδερμίδα του Κτιρίου

-Η Διδασκαλία της Αρχιτεκτονικής

-Αρχιτεκτονική και Τέχνη

-Arts & Crafts

-Οι Εννοιες του Μοντερνισμού

-Ornament is A Crime: Το Μοντέρνο Ήθος

-Η Villa Malaparte στο Κάπρι και η ταινία Le Mepris του J.L. Godard

-H Eποχή του Διαστήματος

-Η Κριτική του Μοντέρνου (Jacques Tati)

 

Εισαγωγή στην Ιστορία & Θεωρία της Αρχιτεκτονικής – Οι απαρχές

 

Σκοπός του μαθήματος είναι η μεθοδική εισαγωγή των φοιτητών στον ιστορικό και θεωρητικό λόγο περί αρχιτεκτονικής και τέχνης. Επιχειρείται η ανάδειξη της οργανικής σχέσης μεταξύ:

1. ιστορίας – θεωρίας και πράξης στην αρχιτεκτονική
2. ιστορίας – θεωρίας και πράξης στην τέχνη
3. εικαστικών τεχνών,  αρχιτεκτονικής, και πόλης.

 

Εισαγωγή σε έννοιες της αρχιτεκτονικής και τέχνης. Διαφορετικές προσεγγίσεις στο  αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό φαινόμενο. Η ιστοριογραφία και η χρήση των πηγών, οι μέθοδοι της ιστορίας της αρχιτεκτονικής και τέχνης  η έννοια του μνημείου και της ιστορικότητας, η παιδεία και το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, η κοινωνική διάσταση της αρχιτεκτονικής και τέχνης, η σχέση της αρχιτεκτονικής και της τέχνης με τις επιστήμες, η φύση της σχεδιαστικής διαδικασίας, ο πλουραλισμός των αρχιτεκτονικών και καλλιτεχνικών εκφράσεων και η συμμετοχή της ιστορίας, η καλλιτεχνική διάσταση της αρχιτεκτονικής, κ.ά. 

Παράλληλα αναζητούνται τα εργαλεία μεταλαμπάδευσης της ιστορικής και θεωρητικής γνώσης στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό ως εμπλουτισμός παραστάσεων αλλά και ως συγκρότηση αξιολογικών συστημάτων για την αρχιτεκτονική.

Το μάθημα διαρθρώνεται μέσω διαλέξεων, ερευνητικών εργασιών και επίσκεψης σε εκθέσεις.

 

Περιεχόμενο μαθήματος

1. Οι έννοιες Ιστορία & Θεωρία Αρχιτεκτονικής – Η «χρήση» της Ιστορίας & Θεωρίας
2. –Οι απαρχές του αρχιτεκτονικού και καλλιτεχνικού φαινομένου
3. Ιστοριογραφικές σχολές & προσεγγίσεις της αρχιτεκτονικής και τέχνης’
4. Οι μέθοδοι στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής .  Πηγές και ερμηνείες – Η συγγραφή της επιστημονικής εργασίας.
5.  Η έννοια του μνημείου
6. Ανώνυμη αρχιτεκτονική και τέχνη  vs Λόγια αρχιτεκτονική και τέχνη
7. Αξιολόγηση της καλλιτεχνικής μορφής
8. Οι πρώτοι πολιτισμοί:- Αρχιτεκτονική:   Αιγύπτιοι – Ασσυροβαβυλώνιοι
9. Μινωίτες –Μυκηναίοι
10. Εξωδυτικοί πολιτισμοί (Απω Ανατολή)
11. Αντικατοπτρισμοί των πρώτων πολιτισμών στον 20 αι.                        

Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση της γέννησης και δημιουργίας της έννοιας του Πολιτισμού. Το μάθημα θα αναπτυχθεί γύρω από την αντίστιξη μεταξύ Ευρωπαϊκού πολιτισμού/πολυχρωμίας των πολιτισμών στον πλανήτη, επίσημης/ανεπίσημης τέχνης, κυριαρχίας/υποτέλειας, επιβολής πολιτισμικών προτύπων/αντίστασης στην πολιτισμική επιβολή. Μέσα από την εξέταση των διαφορετικών σημασιοδοτήσεων που έχουν πάρει οι έννοιες του Πολιτισμού, της Κουλτούρας, της Τέχνης και της Αρχιτεκτονικής στη διάρκεια της Ιστορίας, στόχος του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών/τριών τόσο με τις ίδιες τις έννοιες όσο και με τις στοχεύσεις των ιστορικά καθορισμένων εννοιοδοτήσεων και των συγκεκριμένων, κάθε φορά, κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών που τις γεννούν. Το μάθημα επιχειρεί να επιστήσει την προσοχή των φοιτητών/τριών στο ότι οι έννοιες της Τέχνης, του Πολιτισμού, της Κουλτούρας δεν πρέπει να γίνονται κατανοητές ως a priori ταξινομήσεις, αλλά ως ενδεχομενικές κοινωνικές κατηγορίες με χρήσεις και νοήματα που εξετάζουμε στα εκάστοτε συμφραζόμενά τους.

Το πρώτο εξάμηνο του μαθήματος Ιστορίας Τέχνης θα επικεντρωθεί στην περίοδο του 19ου έως τη γέννηση του Μοντερνισμού:

-Κλασικισμός κατά τον 18ο καιο 19ο αιώνα

-Οριενταλισμός

-Ρομαντισμός

-Ρεαλισμός

-Το σαλόνι των Απορριφθέντων

-Σαρλ Μπωντλαίρ και το βιβλίο Ο Ζωγράφος της Μοντέρνας Ζωής

-Εμπρεσιονισμός και η Μπελ Επόκ.

-Εξπρεσιονισμός

-Τα Μανιφέστα της Γέφυρας και του Γαλάζιου Καβαλάρη

-Φουτουρισμός

-Νταντά: Τέχνη ή Αντι-Τέχνη

 

Στο μάθημα διδάσκεται ο Διαφορικός και Ολοκληρωτικός Λογισμός με έμφαση στις εφαρμογές και ιδιαίτερα στην γεωμετρία του δισδιάστατου χώρου. Σκοπός του μαθήματος είναι η απόκτηση βασικών γνώσεων και κατάλληλων δεξιοτήτων με έμφαση στη γεωμετρική εποπτεία υπό το πρίσμα αναλυτικών μεθόδων.

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Η αποτύπωση σαν γενική έννοια εκφράζεται σε τρεις κατηγορίες θεμάτων: α) άμεση αποτύπωση που αναφέρεται σε κάτι που υπάρχει, π.χ. κτίρια, δρόμοι κλπ., β) αποτύπωση του χθες που είναι έμεση αποτύπωση και αναφέρεται σε κάτι που υπήρχε και δεν υπάρχει πια π.χ. μνημεία, αρχαίες πόλεις κλπ., και γ) αποτύπωση του αύριο που βασίζεται στην απεικόνιση κάποιου μελλοντικού αντικειμένου που δεν υπάρχει αλλά πρόκειται να κατασκευαστεί π.χ. εκσκαφές, εξωτερικοί χώροι κλπ.

Οι μέθοδοι αποτύπωσης διακρίνονται σε α) τοπογραφία που βασίζεται σε άμεσες μετρήσεις του αντικειμένου μέσω ειδικών οργάνων (θεοδόλιχο, γεωδαιτικός σταθμός, GPS), β) φωτογραμμετρία που βασίζεται στην φωτογραφία και χωρίζεται σε επίγεια και από αέρα φωτογραμμετρία και γ) μοντελοποίηση (2Δ και 3Δ) που βασίζεται σε συστήματα υπολογιστών και χρήση πολυμέσων.

Το μάθημα αυτό περιλαμβάνει την άμεση αποτύπωση των αντικειμένων με την μέθοδο της τοπογραφίας. Αρχικά γίνεται μια εισαγωγή στο αντικείμενο της αποτύπωσης και παρουσιάζεται το αντικείμενο της τοπογραφίας. Βασικές έννοιες, ορισμοί και όργανα μέτρησης γωνιών και αποστάσεων. Ακολουθεί μια περιγραφή των συστημάτων αναφοράς, συντεταγμένων και προβολών. Αναλύονται οι μέθοδοι προσδιορισμού συντεταγμένων σημείων, οι ευθυγραμμίες τα θεμελιώδη προβλήματα της τοπογραφίας και εφαρμογές αυτών καθώς επίσης και εμπροσθοτομία, πλαγιοτομία, οπισθοτομία και πρόβλημα Hansen. Στη συνέχεια περιγάφεται το τοπογραφικό σχέδιο, οι κανόνες σχεδίασης του και το αρχιτεκτονικό σχέδιο. Ακολουθoύν οι πολυγωνικές οδεύσεις, η ανάλυση των μεθόδων υπολογισμού εμβαδών και όγκων, υψομετρία και γεωμετρική χωροστάθμηση. Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην αποτύπωση μνημείων και στο τοπογραφικό σχέδιο για ανασκαφές. Κατόπιν περιγράφονται με συντομία στοιχεία από την θεωρία σφαλμάτων και τα βασικά στοιχεία χαρτογραφίας. Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι νέες τεχνολογίες και ορισμένα συστήματα και υπηρεσίες υπολογιστών και ορισμένες έννοιες της Γεωπληροφορικής. Τέλος ακολουθεί η περιγραφή του συστήματος GPS, γίνεται εισαγωγή στην μέθοδο της φωτογραμμετρίας και στα συστήματα Γεωγραφικών Πληροφοριών Γης (GIS). Το μάθημα περιλαμβάνει διαλέξεις, εβδομαδιαίες ασκήσεις και μια υποχρεωτική άσκηση υπαίθρου.

(Λεμονιά Ράγια)