Μαθήματα

Εισαγωγικό μάθημα στις Αριθμητικές Μεθόδους

ΥΛΗ

1. Επίλυση μη γραμμικών εξισώσεων
2. Παρεμβολή και πολυωνυμική προσέγγιση
3. Ελάχιστα τετράγωνα
4. Σφάλματα
5. Αριθμητική παραγώγιση
6. Αριθμητική ολοκλήρωση
7. Προβλήματα αρχικών και συνοριακών τιμών για συνήθεις διαφορικές εξισώσεις
8. Εφαρμογές στην Περιβαλλοντική Μηχανική

Βασικές έννοιες και ορισμοί, βασικές λειτουργίες ενός ΓΣΠ, βασικά μέρη, λογισμικό υποστήριξης, κατηγορίες γεωγραφικών εφαρμογών, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των ΓΣΠ, είδη γεωγραφικών δεδομένων, μοντέλα και δομές γεωγραφικών δεδομένων, χωρικά μοντέλα, σύγκριση διανυσματικών και μωσαϊκών μοντέλων, βάσεις δεδομένων, συλλογή δεδομένων, ψηφιοοίηση και βασικές προεπεξεργασίες, βασικές επεξεργασίες γεωγραφικής ανάλυσης, στατιστική ανάλυση και χαρτογραφική απόδοση.

Το μάθημα έχει αντικατασταθεί από το μάθημα  Ενόργανη Χημικη Αναλυση (4ο εξάμηνο ΧΗΜΗΠΕΡ)

Το μάθημα αυτό προσφέρει γνώσεις πάνω στις μεθόδους ενόργανης ανάλυσης και σε συνδυασμό με τις εργαστηριακές ασκήσεις στοχεύει στην πλήρη κατανόηση των μεθόδων ανίχνευσης και ποσοτικοποίησης χημικών ενώσεων. Το μάθημα καλύπτει μεθοδολογίες δειγματοληψίας προετοιμασίας δειγμάτων, τεχνικές ανάλυσης μετάλλων, χρωματογραφικού διαχωρισμού αλλά και των ανιχνευτών που μπορούν να συζευκτούν με αυτές. Παρουσιάζεται επίσης εύρος από φασματοχημικές μεθόδους με στόχο την πλήρη κατανόηση των φασματομετρικών αναλύσεων. Τέλος η στατιστική αποτίμηση των αποτελεσμάτων αλλά και η βαθμονόμηση παρουσιάζονται σαν εργαλείο αξιολόγησης των αποτελεσμάτων.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής / τρια θα είναι σε θέση να:

• Αναγνωρίζει τις βασικές αρχές λειτουργίας σύγχρονων και προηγμένων αναλυτικών τεχνικών προσδιορισμού ανόργανων και οργανικών ενώσεων
• Πραγματοποιεί χημειομετρία και να αξιολογεί την ορθότητα και πιστότητα των αποτελεσμάτων.
• Εφαρμόζει ένα ευρύ φάσμα ενόργανων αναλυτικών ενόργανων μεθοδολογιών.
• Προσδιορίζει πρακτικά τις αναλυτικές τεχνικές αλλά και πού χρησιμοποιούνται.

Ο τελικός βαθμός του μαθήματος υπολογίζεται ως: 80% x (βαθμός εξέτασης θεωρίας) + 20% x (τελικός βαθμός εργαστηρίων).

Ο τελικός βαθμός εργαστηρίων υπολογίζεται ως: 80% x (μέσος όρος εργαστηριακών αναφορών) + 20% x (βαθμός εξέτασης εργαστηρίων)

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Το μάθημα αποτελεί μια εισαγωγή στην Ιστορία του Πολιτισμού από την Αρχαιότητα έως τον 20^ο αιώνα. Αναλύεται η έννοια του πολιτισμού που συνδέεται αναπόσπαστα με την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας και την ένταξη του ανθρώπου σε οργανωμένες κοινωνίες. Ειδικότερα, παρουσιάζονται οι πρώτοι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου, ο πολιτισμός της Κλασικής Ελλάδας, της Ρώμης και της Δυτικής Ευρώπης κατά την Αναγέννηση.

Έμφαση δίνεται στις όψεις της «επιστημονικής επανάστασης» του 17^ου αιώνα που προετοίμασε τον Διαφωτισμό και τη Βιομηχανική επανάσταση του 18^ου αιώνα. Εξετάζονται οι κοινωνικο-οικονομικές μεταβολές και το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο στη Δυτική Ευρώπη κατά τον 19^ο αιώνα: η ανάπτυξη των φυσικών επιστημών, η εκβιομηχάνιση, τα νέα ιδεολογικά ρεύματα, η αστικοποίηση, η δημιουργία Εθνών-κρατών και οι εξελίξεις στην τέχνη που απομακρύνεται από τα κλασικά πρότυπα και την πιστή αναπαράσταση.

Τέλος εξετάζεται το κοινωνικο-πολιτικό και το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο κατά τον 20^ο αιώνα: Η περίοδο της «Belle époque» και η ακμή της Ευρώπης, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, της βιομηχανίας, της επιστήμης, των ανθρωπιστικών σπουδών και των τεχνών. Ο οικονομικός & στρατιωτικός ανταγωνισμός των Μεγάλων Δυνάμεων, ο Πρώτος και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι καταστροφικές τους συνέπειες, η περίοδος του «Ψυχρού πολέμου», το φαινόμενο της Παγκοσμιοποίησης. Αναδεικνύονται τα νέα δεδομένα (κινήματα και τάσεις) στην Μοντέρνα και στη Σύγχρονη, εννοιολογική, Μεταμοντέρνα τέχνη. 

Με στόχο την ανάδειξη των βασικών χαρακτηριστικών των υπό εξέταση πολιτισμών, αναλύονται αντιπροσωπευτικά καλλιτεχνικά παραδείγματα ανά περίοδο και συνεξετάζονται οι σχέσεις κοινωνίας και τέχνης  δια μέσου της ιστορίας. 

Το μάθημα αποτελεί μια εισαγωγή στην Ιστορία του Πολιτισμού από την Αρχαιότητα έως τον 20^ο αιώνα. Αναλύεται η έννοια του πολιτισμού που συνδέεται αναπόσπαστα με την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας και την ένταξη του ανθρώπου σε οργανωμένες κοινωνίες. Ειδικότερα, παρουσιάζονται οι πρώτοι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου, ο πολιτισμός της Κλασικής Ελλάδας, της Ρώμης και της Δυτικής Ευρώπης κατά την Αναγέννηση.

Έμφαση δίνεται στις όψεις της «επιστημονικής επανάστασης» του 17^ου αιώνα που προετοίμασε τον Διαφωτισμό και τη Βιομηχανική επανάσταση του 18^ου αιώνα. Εξετάζονται οι κοινωνικο-οικονομικές μεταβολές και το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο στη Δυτική Ευρώπη κατά τον 19^ο αιώνα: η ανάπτυξη των φυσικών επιστημών, η εκβιομηχάνιση, τα νέα ιδεολογικά ρεύματα, η αστικοποίηση, η δημιουργία Εθνών-κρατών και οι εξελίξεις στην τέχνη που απομακρύνεται από τα κλασικά πρότυπα και την πιστή αναπαράσταση.

Τέλος εξετάζεται το κοινωνικο-πολιτικό και το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο κατά τον 20^ο αιώνα: Η περίοδο της «Belle époque» και η ακμή της Ευρώπης, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, της βιομηχανίας, της επιστήμης, των ανθρωπιστικών σπουδών και των τεχνών. Ο οικονομικός & στρατιωτικός ανταγωνισμός των Μεγάλων Δυνάμεων, ο Πρώτος και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι καταστροφικές τους συνέπειες, η περίοδος του «Ψυχρού πολέμου», το φαινόμενο της Παγκοσμιοποίησης. Αναδεικνύονται τα νέα δεδομένα (κινήματα και τάσεις) στην Μοντέρνα και στη Σύγχρονη, εννοιολογική, Μεταμοντέρνα τέχνη. 

Με στόχο την ανάδειξη των βασικών χαρακτηριστικών των υπό εξέταση πολιτισμών, αναλύονται αντιπροσωπευτικά καλλιτεχνικά παραδείγματα ανά περίοδο και συνεξετάζονται οι σχέσεις κοινωνίας και τέχνης  δια μέσου της ιστορίας. 

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

1. Βασικές έννοιες. Εισαγωγή στα φαινόμενα μεταφοράς. Συγκέντρωση.
2. Ομοιότητες στη μεταφορά ορμής, θερμότητας και μάζας.
3. Mεταφορά μάζας, Μηχανισμοί μεταφοράς μάζας,
4. Διάχυση, Συντελεστής διάχυσης, Διάχυση σε υγρά, Διάχυση σε μόνιμη κατάσταση, Διάχυση σε μη-μόνιμη κατάσταση.
5. Διάχυση σε χημική αντίδραση, Διάχυση σε χημική αντίδραση σε πορώδες στερεό,
6. Ισοζύγιο μάζας, Στοιχειώδης όγκος ελέγχου, Μονοδιάστατη διάχυση σε μόνιμη κατάσταση.
7. Ισογραμμομοριακή αντιδιάχυση σε διμερές μίγμα αερίων,
8. Διάχυση σε στάσιμο αέριο σε μόνιμη κατάσταση,
9. Ρυθμός εξάτμισης, Θεωρία του υμένα,
10. Γενική εξίσωση μεταφοράς,
11. Αναλυτικές λύσεις απλών συστημάτων,
12. Εφαρμογές, Μεταφορά μάζας με εξαναγκασμένη συναγωγή
13. Μεταφορά μάζας από κηλίδα μη-υδατικής φάσης.