Μαθήματα

Η μηχατρονική ασχολείται με τον κύκλο που αποτελείται από το δυναμικό σύστημα (μηχανικό, ηλεκτρικό ή συνδυασμός πολλών πεδίων), τον έλεγχό του και τις διεπιφάνειες για την μέτρηση της απόκρισης (αισθητήρες) και την επιβολή του ελέγχου (διεγέρτες).

Και επειδή τα συστήματα σπάνια πληρούν τις υποθέσεις της μελέτης μας, το μαθηματικό μοντέλο είναι πολύπλοκο (μη-γραμμικό), έχει ατέλειες κτλπ, συνήθως χρησιμοποιούμε ευφυή συστήματα ελέγχου (ασαφή λογική, νευρωνικά δίκτυα και υβριδικές τεχνικές).

Ο τίτλος ΜΗΧΑνική + ηλεκΤΡΟΝικά+πληροφορΙΚΗ μαρτυρά το εύρος και την έκταση εφαρμογών της συγκεκριμένης περιοχής.

Στα πλαίσια του μαθήματος γίνεται εισαγωγή στην προσομοίωση η οποία υποστηρίζει τις προαναφερθείσες περιοχές.

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Το μάθημα διερευνά την εξέλιξη των τεχνικών της προσθετικής κατασκευής καθώς και την δυνατότητά τους να κατεργάζονται τις διάφορες ομάδες υλικών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις τεχνικές προσθετικής κατασκευής με εξώθηση υλικού, καθώς και σε αυτές που κάνουν χρήση δέσμης laser. Eπιπλέον αναλύονται οι κανόνες σχεδίασης προϊόντων προκειμένου να παραχθούν με προσθετική κατασκευή. Επεξηγείται η επιλογή των διαφόρων παραμέτρων της προσθετικής κατασκευής καθώς και η επίδρασή τους στις ιδιότητες του τελικού δοκιμίου. Αναλύεται η διαδικασία της τρισδιάστατης σάρωσης συνδυαστικά με τη προσθετική κατασκευή. Επεξηγείται η χρήση της προσθετικής κατασκευής στη παραγωγή πολυυλικών και μεταυλικών/μεταδομών καθώς και οι εφαρμογές τους στη βιομηχανία. Παρουσιάζεται ο ρόλος των δομών στήριξης του δοκιμίου κατά τη διαδικασία της προσθετικής κατασκευής. Γίνεται ανάλυση των ομοιοτήτων και των διαφορών της προσθετικής κατασκευής σε σχέση με τις τεχνικές ψυχρού ψεκασμού και τις τεχνικές συγκόλλησης-ανα/επιγόμωσης. Στο τελευταίο μέρος του μαθήματος παρουσιάζονται τόσο τα χαρακτηριστικά και οι δυνατότητες της υβριδικής κατασκευής καθώς και οι οικονομικές παράμετροι της προσθετικής κατασκευής συγκριτικά με άλλες τεχνικές κατεργασίας υλικών. 

Σημειώσεις, διαφάνειες διαλέξεων, κλπ στο σύνδεσμο "Έγγραφα".

ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ, ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΕ ΑΥΤΑ, ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ, ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ΥΛΗ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ, ΚΛΠ.

ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΣΤΟ e-mail ΣΑΣ ΕΦ' ΟΣΟΝ ΕΧΕΤΕ ΕΓΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ e-class ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ.

Θεωρία

Ελευθέριος Δοϊτσίδης, email: παρακαλείσθε για την αποστολή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας να χρησιμοποιείτε την εφαρμογή Μηνύματα του eclass,­ τηλ: 2821037313.

Εργαστήριο

Σάββας Πιπερίδης, email: παρακαλείσθε για την αποστολή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας να χρησιμοποιείτε την εφαρμογή Μηνύματα του eclass,­ τηλ:­ ­2821037292.

Αναλυτική περιγραφή για το πρόγραμμα, τη διαδικασία αξιολόγησης και βαθμολόγησης του εργαστηρίου είναι διαθέσιμη παρακάτω, στις Πληροφορίες του μαθήματος.

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Το μάθημα αποτελείται από τρεις ενότητες: (1) η πρώτη ενότητα αφορά την αξιολόγηση εναλλακτικών λύσεων που το κεντρικό τους χαρακτηριστικό είναι πως η επιλογή μιας εξ' αυτών αποκλείει αυτόματε όλες τις άλλες, (2) η δεύτερη ενότητα αφορά την κοστολόγηση συστημάτων και υπηρεσιών καθώς και την κοστολόγηση κύκλου ζωής και η (3) ενότητα αφορά την ενσωμάτωση των γνώσεων και δεξιοτήτων από τις δύο προηγούμενες ενότητες στα πλαίσια της εκπόνησης επιχειρηματικών σχεδίων.

Τεχνολογική Πρόβλεψη

 Η ανάγκη της αλλαγής

Η οργάνωση, η ικανότητα και  τα προϊόντα μιας επιχείρησης  σε μια δεδομένη  χρονική στιγμή  μπορεί να μην έχουν καμιά σημασία σε μια επόμενη χρονική στιγμή.

Για να επιζήσει μια επιχείρηση πρέπει να αλλάζει συνεχώς. Αλλά οι αλλαγές που σχεδιάζει πρέπει να είναι οι κατάλληλες και στην κατάλληλη χρονική στιγμή για να είναι αποτελεσματικές.

Η αναγκαιότητα της πρόβλεψης

Σε όλες τις επιχειρήσεις οι απαιτήσεις για προϊόντα, πρώτες ύλες, εργασία και άλλους πόρους πρέπει να εκτιμηθούν με μεθόδους πρόβλεψης . Η πρόβλεψη συμβάλει στη καλύτερη κατανόηση κινδύνων και ευκαιριών που θα αντιμετωπίσουν αγορές και προϊόντα. Συνεπώς βοηθά στην εκτίμηση του είδους και του μεγέθους των απαιτούμενων αλλαγών.

Η σημασία της πρόβλεψης

Οι προβλέψεις των τεχνολογικών εξελίξεων είναι καθοριστικές στη διαμόρφωση επιχειρηματικής στρατηγικής και στον προγραμματισμό των επενδύσεων των τιμημάτων έρευνας και ανάπτυξης. Οι τεχνολογικές αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε ριζική αναδιάρθρωση την αγορά ενός βιομηχανικού κλάδου. Η τεχνολογία ωθείται  από τις ανάγκες της αγοράς ή από την εκτίμηση πιες θα είναι αυτές οι ανάγκες στο μέλλον. Συνεπώς, οποιαδήποτε δραστηριότητα πρόβλεψης  πρέπει να βασίζεται στην

κατανόηση των δυνάμεων της αγοράς που είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης

οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών, περιβαλλοντικών και τεχνολογικών παραμέτρων 

Μια νέα τεχνολογία 2 διαφαίνεται ότι θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα τεχνολογία 1. Τα

ερωτήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η ΤΠ:

Πότε η νέα τεχνολογία θα αντικαταστήσει την παλαιά;

Τι επίδραση θα έχει η απειλή από τη νέα τεχνολογία στις επενδύσεις στην παλαιά;

 Πως αυτή η επίδραση θα επηρεάσει τον χρόνο αντικατάστασης της παλαιάς από τη νέα;

Η ΤΠ καλείται να απαντήσει σε ερωτήματα όπως:

Πρέπει οι μελλοντικές επενδύσεις να μετατοπισθούν προς ένα διαφορετικό χαρακτηριστικό;

 Υπάρχουν τάσεις ή γεγονότα που μπορεί να οδηγήσουν σε αλλαγή των προτιμήσεων των πελατών ως προς διάφορα χαρακτηριστικά;

 Ποια είναι η κατάλληλη κατανομή μεταξύ παραμέτρων που αλληλεξαρτώνται;

Οι τεχνικές πρόβλεψης.

Η  ανάλυση ιστορικών δεδομένων από επαρκή αριθμό φαινόμενων, δείχνει ότι η εξέλιξη δεν είναι τυχαία και ασυνεχής αλλά ακολουθεί ένα κανονικό πρότυπο ως προς ένα συγκριμένο χαρακτηριστικό. Η εξέλιξη της συνολικής αγοράς ακολουθεί την σιγμοειδή καμπύλη παρότι το όριο περιορισμού καθορίζεται από τον κορεσμό της αγοράς και πρέπει και αυτό το ίδιο  να προβλεφθεί.

Οι δυο κυριότερες κατηγορίες τεχνικών τεχνολογικής  πρόβλεψης είναι:

Α) Διερευνητικές τεχνικές:  είναι οι τεχνικές εκείνες που βασίζονται σε μια επέκταση των δεδομένων του παρελθόντος, δια μέσου του παρόντος, στο μέλλον.

Β) Δεοντολογικές τεχνικές: προσδιορίζεται μια αναδρομική σειρά βημάτων που εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν στη τρέχουσα κατάσταση και αξιολογείται η πιθανότητα πραγματοποίησης τους.

Βάση των αρχών λειτουργίας οι τεχνικές πρόβλεψης μπορούν να ομαδοποιηθούν στις ακόλουθες κατηγορίες:

1. Ποσοτικές μέθοδοι-      Χρονοσειρές

Μέθοδος Κινητού Μέσου Όρου

Μέθοδος Σταθμικού Μέσου Όρου

 Μέθοδος Εκθετικής Εξομάλυνσης

Μέθοδος Κλασσικής Αποσύνθεσης

Μέθοδος Σειρών Fourier 

Μέθοδος ARIMA (AutoRegressive Integrated Moving Average)

Νευρωνικά  δίκτυα

Νεύρο-ασαφή συστήματα

2. Αιτιολογικές ποσοτικές μέθοδοι

Μέθοδος Ανάλυσης Παλινδρόμησης

Οικονομετρική Μέθοδος

 Κυκλική Μέθοδος

Μέθοδος Box-Jenkins/MARIMA    (Multivariate ARIMA)

 Μέθοδος εισροών/εκροών

Νευρωνικά δίκτυα

Ασαφή λογική

Νεύρο-ασαφή συστήματα

3. Ποιοτικές τεχνολογικές μέθοδοι

 Μέθοδος DELPHI

Μέθοδος Δένδρων Συνάφειας

Μέθοδος Ποσοτικοποιημένων Ιστορικών Αναλογιών

 Μέθοδος Ανάλυσης Επιπτώσεων Τάσεων

Μέθοδος Καμπυλών Ανάπτυξης και Καμπυλών Αντικατάστασης

Μέθοδος Σεναρίων

Ασαφή λογική

Οι φοιτητές διδάσκονται προηγμένες μεθόδους δυναμικής ανάλυσης σύνθετων μηχανολογικών συστημάτων υπό την επίδραση ρεαλιστικών φορτίσεων μέσα από πρακτικά παραδείγματα εμπνευσμένα από εφαρμογές με έμφαση στη βιομηχανία και τις μεταφορές. Το μάθημα χρησιμοποιεί μεθόδους μάθησης μέσω έργου (project-based learning), δομημένο γύρω από δύο εργασίες (μία ομαδική και μία ατομική), αλλά και πολλά παραδείγματα εφαρμογών.  Οι θεωρητικές έννοιες και οι μέθοδοι εισάγονται και αναλύονται μέσα από τις πρακτικές εφαρμογές με ταυτόχρονη εκπαίδευση στη χρήση κατάλληλων εμπορικών λογισμικών πεπερασμένων στοιχείων για την προσεγγιστική ιδιομορφική ανάλυση και την αξιολόγηση επικίνδυνων συνθηκών λειτουργίας (εσωτερικός συντονισμός) και την εφαρμογή ευέλικτων μεθόδων υπολογισμού της δυναμικής απόκρισης στο πεδίο του χρόνου. Επιπλέον, εκπαιδεύονται στην ανάπτυξη απλοποιημένων μοντέλων σε λογισμικό μαθηματικής μοντελοποίησης για την υπολογιστική ανάλυση ρεαλιστικών συστημάτων με σύνθετα χαρακτηριστικά (πχ μη γραμμική στιβαρότητα). Εισάγονται σε προβλήματα ταλαντώσεων που εμφανίζονται σε συστήματα παραγωγής (αυτοδιεγειρούμενες ταλαντώσεις) και στην μετάδοση ισχύος (παραμετρικός συντονισμός). Έτσι, οι φοιτητές αποκτούν πολύτιμες δεξιότητες για τον σχεδιασμό μηχανολογικών προϊόντων και διεργασιών, για την αξιολόγηση της ταλαντωτικής συμπεριφοράς μηχανολογικών συστημάτων σε πραγματικές συνθήκες λειτουργίας, για την εγνωσμένη αναθεώρηση και βελτιστοποίηση σχεδιασμού για αποφυγή προβλημάτων όπως συντονισμούς, κόπωση, μειωμένη απόδοση, και για την αξιολόγηση των δυναμικών χαρακτηριστικών υφιστάμενων εγκαταστάσεων και εξαρτημάτων. Επιπλέον, οι φοιτητές διδάσκονται βασικές μεθόδους, εργαλεία και εξοπλισμό για την πειραματική ανάλυση ταλαντώσεων μηχανολογικών συστημάτων.

Η διδακτέα ύλη είναι οργανωμένη γύρω από τις παρακάτω εφαρμογές με ταυτόχρονη εκπαίδευση σε σύγχρονα υπολογιστικά εργαλεία ανάλυσής τους: Προσδιορισμός της δυναμικής συμπεριφοράς εξαρτημάτων οχημάτων και άλλων σύνθετων μηχανολογικών κατασκευών και συστημάτων. Δυναμική απόκριση ηλεκτρομηχανολογικών συστημάτων και συγκομιστών κραδασμικής ενέργειας, Περιορισμός ταλαντώσεων μηχανών με απορροφητές κραδασμών. Δυναμική μετάδοση ισχύος με οδοντωτούς τροχούς. Ταλαντώσεις CNC μηχανών κατεργασίας υλικού, Αεροελαστικές ταλαντώσεις πτερυγίων και κατασκευών. Ταλαντώσεις μηχανών με περιστρεφόμενα μέρη. Ταλαντωτικά χαρακτηριστικά Μικροηλεκτρομηχανολογικών Συστημάτων (MEMS).

Σκοπός του μαθήματος είναι να παρουσιάσει τα βασικά χρηματοοικονομικά προϊόντα καθώς και τις κύριες μεθοδολογίες για κατανομή κεφαλαίων, την αποτίμηση χρηματοοικονομικών προϊόντων και τη διαχείριση κινδύνων. Καλύπτονται θέματα από τη θεωρία διαχείρισης χαρτοφυλακίων, τα χρεόγραφα σταθερού εισοδήματος και τον επιτοκιακό κίνδυνο, τα χρηματοοικονομικά παράγωγα προϊόντα (δικαιώματα προαίρεσης, συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης), καθώς και συστήματα value-at-risk για τη μέτρηση των χρηματοοικονομικών κινδύνων.