Μαθήματα

Θεωρεία: Αριθμητική του υπολογιστή, σφάλματα. Επίλυση Αλγεβρικών Εξισώσεων μίας Μεταβλητής και μή-γραμμικών συστημάτων. Παρεμβολή και Πολυωνυμική Προσέγγιση. Αριθμητική Παραγώγιση. Αριθμητική Ολοκλήρωση. Θεωρία Προσέγγισης. Αριθμητική επίλυση Προβλημάτων Αρχικών Τιμών για Συνήθεις Εξισώσεις. Ασκήσεις.

Εργαστήρια: Εφαρμογές/μελέτη με χρήση του λογισμικού/περιβάλλοντος MATLAB των βασικών προβλημάτων της Αριθμητικής Ανάλυσης. Κατασκευή αριθμητικών/υπολογιστικών μεθόδων και μελέτη της ακρίβειας και ευστάθειας τους για: την αριθμητική του υπολογιστή, την εύρεση ριζών μή-γραμμικών εξισώσεων, την παρεμβολή και προσέγγιση ελαχίστων τετραγώνων, αριθμητική ολοκλήρωση και παραγώγιση και αριθμητική επίλυση συνήθη διαφορικών εξισώσεων.

Κάντε κλίκ παρακάτω στο Περίγραμμα !!!

Επικοινωνία

email για όλα τα θέματα του εργαστηρίου: asifalakis@tuc.gr

 

Εκπαιδευτές

- Τάσος Σηφαλάκης:

• email: asifalakis@tuc.gr
• Γραφείο: ραντεβού (αν αλλάξετε γνώμη ακυρώστε το, να έρθει άλλο παιδί)
• Zoom: Συννενόηση πρώτα με mail.
•  link, Meeting id: 868 7267 2614,   Passcode: 365584

- Βασίλης  Μανδίκας:

• email: vmandikas@tuc.gr

Κάντε κλίκ παρακάτω στο Περίγραμμα !!!

 

Το αντικείμενο το μαθήματος εντάσσεται στο πλαίσιο της Κοινωνιολογίας της Εργασίας και της Ανάπτυξης, με κεντρικό πυρήνα τις αλλαγές των παραγωγικών συστημάτων γενικά και ειδικότερα στον κλάδο της μεταποίησης (βιοτεχνία, βιομηχανία), σε συνδυασμό με συναφείς κλάδους της παραγωγικής καθώς και της επιστημονικής δραστηριότητας. Εξετάζονται αναλυτικά και συνθετικά, σε διάφορες κλίμακες (διεθνή, εθνική, τοπική-περιφερειακή), ζητήματα που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, τις παραγωγικές διαδικασίες, την έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α), τις τεχνογνωσίες, τη βιομηχανική πολιτική, τις διακλαδικές και διαβιομηχανικές σχέσεις.

 

Τρόπος αξιολογησης;

Γραπτές εξετάσεις:100%

                      Βιβλιογραφία

1. Δασκαλάκης, Δ. (2013). Βιομηχανική κοινωνιολογία και βιομηχανικές σχέσεις. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.

 

Προβληµατική του γραµµικού προγραµµατισµού και µεθοδολογία µοντελοποίησης, Γραφική µέθοδος, Αλγόριθµος simplex, Η µέθοδος των πινάκων, Θεωρία δυϊκότητας, Ανάλυση ευαισθησίας, Παραµετροποίηση, Ανάλυση ευστάθειας, Ακέραιος γραμμικός προγραμματισμός, Ειδικά προβλήµατα, Πρακτικές εφαρµογές.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Σύντομη αναδρομή στην ιστορία της φιλοσοφίας. Από το μύθο στο λόγο. Βασικές φιλοσοφικές έννοιες, κατηγορίες και νόμοι της διαλεκτικής στις περιοχές της θεωρίας της γνώσης, της οντολογίας και της λογικής (τυπικής και διαλεκτικής). Φιλοσοφία, επιστήμη και τεχνολογία. Στοιχεία κοινωνικής φιλοσοφίας: η δομή της ανάπτυξης της κοινωνίας ως οργανικό όλο, το κοινωνικό συνειδέναι και οι μορφές του. Το φιλοσοφείν ως: αναγκαίο στοιχείο της συνείδησης της προσωπικότητας, αυτογνωσία και αυτοσυνειδησία του πολιτισμού της εκάστοτε εποχής.

Το πλαίσιο και τα βασικά ζητήματα της προβληματικής του μαθήματος.

Εισαγωγή. Αρχικοί ορισμοί. Αναγκαιότητα, ιδιοτυπία και λειτουργίες του φιλοσοφείν. Φιλοσοφία και νεότητα. Πότε, που σε ποιόν και γιατί χρειάζεται η φιλοσοφία. Το βασικό ερώτημα/πρόβλημα της φιλοσοφίας και οι δύο πτυχές του (οντολογική & γνωσιολογική). Η ιστορικότητα της φιλοσοφίας, και το πρόβλημα της αντικειμενικότητας. Η φιλοσοφία στην ιστορία ως σύγκρουση σχολών και τάσεων. Το αυθεντικό φιλοσοφείν ως σύλληψη της εκάστοτε εποχής στη σκέψη, η ορολογία,οι βασικές φιλοσοφικές έννοιες και κατηγορίες και η ιδιοτυπία της επιστημονικής φιλοσοφίας, σε αντιδιαστολή με ποικίλες προεπιστημονικές απόψεις και αντιλήψεις/στερεότυπα της καθημερινής τύρβης & συνείδησης.

Α. Αναδρομή στην ιστορία της φιλοσοφίας.

1. Προϋποθέσεις της φιλοσοφίας. Μυθολογία και μαγεία ως βασική μορφή πρόσληψης του κόσμου στην πρωτόγονη κοινότητα τροφοσυλλεκτών και ως μήτρα-προϋπόθεση από την άρση της οποίας ανακύπτουν όλες οι μετέπειτα μορφές κοινωνικής συνείδησης. Η μετάβαση στην παράγουσα κοινωνία (κτηνοτροφία & γεωργία), ο ανταγωνιστικό καταμερισμός της εργασίας, το υπερπροϊόν, η πατριαρχία και η εμφάνιση τάξεων. στην ταξική κοινωνία.
2. Η θέση και ο ρόλος του γίγνεσθαι της φιλοσοφίας στην ιστορία του πολιτισμού, η μετάβαση από την ανθρωπομορφική-ανιμιστική μυθολογική/μαγική πρωτόγονη πρόσληψη της πραγματικότητας στη βαθμιαία αντιδιαστολή ανθρωπομορφοποίησης και αποανθρωπομορφοποίησης, εν τω γεννάσθαι θρησκείας και ορθολογικής φιλοσοφικής προσέγγισης (επιστήμης) στις αρχαίες βαθμίδες διαμόρφωσης του πολιτισμού.       
3. Η πρωταρχική εμφάνιση της φιλοσοφίας στην δουλοκτητική κοινωνία. Η φιλοσοφία της κλασικής αρχαιότητας. Η καταλυτική συμβολή του Ηρακλείτου. Η αυθόρμητη-αφελής διαλεκτική. Φυσική φιλοσοφία και «λόγος». Σοφιστές, Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης και Επίκουρος. Ελληνιστική - Ρωμαϊκή Φιλοσοφία.
4. Η φεουδαρχική κοινωνία και η μεσαιωνική υποβάθμιση της φιλοσοφίας σε ρόλο θεραπαινίδας της θεολογίας/θρησκείας στη βάση του θρησκευτικού δογματισμού. Η σχολαστική φιλοσοφία και η σύγκρουση νομιναλισμού – ρεαλισμού.
5. Το ιστορικό γίγνεσθαι της κεφαλαιοκρατίας και η διαμόρφωση της φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού. Η μεταφυσική και το μηχανιστικό κοσμοείδωλο. Ο Διαφωτισμός και κλασική αστική σκέψη. Εμπειρισμός και ορθολογισμός.
6. Μεταφυσική και διαλεκτική. Η ιδεαλιστική διαλεκτική της Γερμανικής κλασικής φιλοσοφίας. Η ιδεοκρατική διαλεκτική και ο πανλογισμός του Χέγκελ ως κορύφωση της διαμόρφωσης του φιλοσοφείν. Το πρόβλημα της αποξένωσης/αλλοτρίωσης και της άρσης της.
7. Η αρχή της ανάπτυξης της φιλοσοφίας στη βάση των αναγκών της επαναστατικής κριτικής θεωρίας και πράξης. Η φιλοσοφία του Κ. Μαρξ στο πλαίσιο της (διεπιστημονικής συνθετικής) επαναστατικής θεωρίας και μεθοδολογίας που εισήγαγε. Η έναρξη της συνειδητής  διαλεκτικής σύνθεσης.
8. Η περίοδος των επιγόνων. Επαναληπτικές αγκυλώσεις και αποδομητικές τάσεις. Υπαρξισμός, Φιλοσοφία της ζωής, Θετικισμός, Πραγματισμός, Νεοεγελιανισμός, Λογικός θετικισμός, Η “γλωσσική στροφή”, η “Μεταμοντέρνα κατάσταση”. Ανορθολογισμός εναντίον ορθολογισμού, αντιεπιστημονισμός εναντίον επιστημονισμού.
9. Σύγχρονες τάσεις και ρεύματα. «Νέες» μορφές ανορθολογισμού και σκοταδισμού. Η αναγκαιότητα και οι δρόμοι της περαιτέρω ανάπτυξης της επιστημονικής φιλοσοφίας (θεωρίας και μεθοδολογίας) ως όρος συνειδητής αποτροπής των τάσεων αυτοκαταστροφής της ανθρωπότητας και εναλλακτικής προοπτικής/διεξόδου απ’ τα αδιέξοδα.
10. Η διαλεκτική ανάπτυξη-άρση της φιλοσοφίας και του βασικού ερωτήματος/προβλήματός της στην προοπτική της συνθετικής επιστημονικής κοσμοθεώρησης της διαστημικής εποχής του μέλλοντος.

 

Β. Οι βασικές φιλοσοφικές κατηγορίες και οι νόμοι της διαλεκτικής.

1. Η «αντικειμενική λογική» ως «Οντολογία»..

-Το είναι, (ποιόν, ποσόν, μέτρον). Η ουσία (φαινομενικότητα, ταυτότητα, διάκριση, διαφορά, αντίθεση, αντίφαση, μορφή και περιεχόμενο, όρος). Φαινόμενο και η εν ενεργεία πραγματικότητα.

2. Ζητήματα θεωρίας της γνώσης

Διαλεκτική υποκειμένου – αντικειμένου. Αλληλεπίδραση, αντανάκλαση, αισθαντικότητα, ψυχισμός. Σημεία, σύμβολα, κώδικες, Γλώσσα και σκέψη. Προεπιστημονική και επιστημονική γνώση, εμπειρικό και θεωρητικό, διάνοια και λόγος, ιστορικό και λογικό. Το πρόβλημα της μεθόδου. Η αντιφατικότητα της γνωστικής διαδικασίας. Δημιουργική φαντασία και διαίσθηση. Η διαλεκτική απόλυτης και σχετικής αλήθειας. Δογματισμός και σκεπτικισμός. Θεωρία και πρακτική.

-Κατηγορίες και νόμοι της διαλεκτικής.

       3. Διαλεκτική λογική ως επιστήμη για την θεωρητική νόηση. Τυπική και διαλεκτική λογική.

 

Γ. Κοινωνική Φιλοσοφία. Η κοινωνία ως οργανικό όλο.

Η δομή της ανάπτυξης της κοινωνίας.

1. Η απλούστατη σχέση της κοινωνίας ως διαδικασία. Η διάρθρωση της απλούστατης σχέσης.
2. Η μετάβαση απ’ την απλούστατη σχέση στην ουσία της κοινωνίας. Αναβαθμοί του ψυχισμού και μετάβαση απ’ τον ζωώδη ψυχισμό στην ανθρώπινη κοινωνική συνείδηση.
3. Η ουσία της κοινωνίας.

α) Εργασία και παραγωγή ως διαδικασία ανταλλαγής ύλης μεταξύ ανθρώπου και φύσης.

β) Σχέσεις παραγωγής (εργασιακές σχέσεις).

       4.Το φαινόμενο και η εν ενεργεία πραγματικότητα της ανθρώπινης κοινωνίας.

Η κοινωνική συνείδηση και οι μορφές της. Το εποικοδόμημα.

Οι άνθρωποι ως προσωπικότητες. Κοινωνική τυπολογία προσωπικοτήτων.

 

Δ. Σύνοψη και συναγωγή γενικών πορισμάτων. Η επιστημονική φιλοσοφία ως αυτογνωσία και αυτοσυνειδησία της εκάστοτε εποχής.

Το φιλοσοφείν ως αναστοχαστική διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ είναι και συνειδέναι για τον προσδιορισμό της στάσης του υποκειμένου έναντι των αντικειμενικών όρων της ύπαρξής του, της θέσης, του ρόλου και των προοπτικών του ανθρώπου και της κοινωνίας.

Εισαγωγή. Παίγνια με δύο παίκτες. Παίγνια μηδενικού αθροίσματος. Αμιγείς και Μικτές στρατηγικές. Μητρικά και Διμητρικά παίγνια. Σημεία ισορροπίας και Σαγματικά σημεία. Θεώρημα minmax. Επίλυση μητρικών παιγνίων με Γραμμικό Προγραμματισμό. Επίλυση διμητρικών παιγνίων με Μη-Γραμμικό Προγραμματισμό. Ισορροπία Nash και σημεία Pareto. Ιεραρχικά παίγνια. Ισορροπία και ανισορροπία Stackelberg. Διεπίπεδος Προγραμματισμός. Εφαρμογές στην Μικροοικονομία και Δυοπώλειο Cournot. Εφαρμογές σε δίκτυα κυκλοφορίας και ισορροπία Wardrop.

Το μάθημα αποτελεί μια εισαγωγή στην Ιστορία του Πολιτισμού από την Αρχαιότητα έως τον 20^ο αιώνα. Αναλύεται η έννοια του πολιτισμού που συνδέεται αναπόσπαστα με την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας και την ένταξη του ανθρώπου σε οργανωμένες κοινωνίες. Ειδικότερα, παρουσιάζονται οι πρώτοι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου, ο πολιτισμός της Κλασικής Ελλάδας, της Ρώμης και της Δυτικής Ευρώπης κατά την Αναγέννηση.

Έμφαση δίνεται στις όψεις της «επιστημονικής επανάστασης» του 17^ου αιώνα που προετοίμασε τον Διαφωτισμό και τη Βιομηχανική επανάσταση του 18^ου αιώνα. Εξετάζονται οι κοινωνικο-οικονομικές μεταβολές και το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο στη Δυτική Ευρώπη κατά τον 19^ο αιώνα: η ανάπτυξη των φυσικών επιστημών, η εκβιομηχάνιση, τα νέα ιδεολογικά ρεύματα, η αστικοποίηση, η δημιουργία Εθνών-κρατών και οι εξελίξεις στην τέχνη που απομακρύνεται από τα κλασικά πρότυπα και την πιστή αναπαράσταση.

Τέλος εξετάζεται το κοινωνικο-πολιτικό και το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο κατά τον 20^ο αιώνα: Η περίοδο της «Belle époque» και η ακμή της Ευρώπης, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, της βιομηχανίας, της επιστήμης, των ανθρωπιστικών σπουδών και των τεχνών. Ο οικονομικός & στρατιωτικός ανταγωνισμός των Μεγάλων Δυνάμεων, ο Πρώτος και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι καταστροφικές τους συνέπειες, η περίοδος του «Ψυχρού πολέμου», το φαινόμενο της Παγκοσμιοποίησης. Αναδεικνύονται τα νέα δεδομένα (κινήματα και τάσεις) στην Μοντέρνα και στη Σύγχρονη, εννοιολογική, Μεταμοντέρνα τέχνη. 

Με στόχο την ανάδειξη των βασικών χαρακτηριστικών των υπό εξέταση πολιτισμών, αναλύονται αντιπροσωπευτικά καλλιτεχνικά παραδείγματα ανά περίοδο και συνεξετάζονται οι σχέσεις κοινωνίας και τέχνης  δια μέσου της ιστορίας. 

Το μάθημα αποτελεί μια εισαγωγή στην Ιστορία του Πολιτισμού από την Αρχαιότητα έως τον 20^ο αιώνα. Αναλύεται η έννοια του πολιτισμού που συνδέεται αναπόσπαστα με την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας και την ένταξη του ανθρώπου σε οργανωμένες κοινωνίες. Ειδικότερα, παρουσιάζονται οι πρώτοι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου, ο πολιτισμός της Κλασικής Ελλάδας, της Ρώμης και της Δυτικής Ευρώπης κατά την Αναγέννηση.

Έμφαση δίνεται στις όψεις της «επιστημονικής επανάστασης» του 17^ου αιώνα που προετοίμασε τον Διαφωτισμό και τη Βιομηχανική επανάσταση του 18^ου αιώνα. Εξετάζονται οι κοινωνικο-οικονομικές μεταβολές και το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο στη Δυτική Ευρώπη κατά τον 19^ο αιώνα: η ανάπτυξη των φυσικών επιστημών, η εκβιομηχάνιση, τα νέα ιδεολογικά ρεύματα, η αστικοποίηση, η δημιουργία Εθνών-κρατών και οι εξελίξεις στην τέχνη που απομακρύνεται από τα κλασικά πρότυπα και την πιστή αναπαράσταση.

Τέλος εξετάζεται το κοινωνικο-πολιτικό και το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο κατά τον 20^ο αιώνα: Η περίοδο της «Belle époque» και η ακμή της Ευρώπης, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, της βιομηχανίας, της επιστήμης, των ανθρωπιστικών σπουδών και των τεχνών. Ο οικονομικός & στρατιωτικός ανταγωνισμός των Μεγάλων Δυνάμεων, ο Πρώτος και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι καταστροφικές τους συνέπειες, η περίοδος του «Ψυχρού πολέμου», το φαινόμενο της Παγκοσμιοποίησης. Αναδεικνύονται τα νέα δεδομένα (κινήματα και τάσεις) στην Μοντέρνα και στη Σύγχρονη, εννοιολογική, Μεταμοντέρνα τέχνη. 

Με στόχο την ανάδειξη των βασικών χαρακτηριστικών των υπό εξέταση πολιτισμών, αναλύονται αντιπροσωπευτικά καλλιτεχνικά παραδείγματα ανά περίοδο και συνεξετάζονται οι σχέσεις κοινωνίας και τέχνης  δια μέσου της ιστορίας. 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ Πρόσωπο με πρόσωπο
Στη Διδασκαλία - Διαλέξεις – Βιβλιογραφική Ανασκόπηση
Στην Επικοινωνία με τους φοιτητές - Βιβλιογραφική Ανασκόπηση ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Δραστηριότητα
Διαλέξεις 39
Εκπόνηση Ατομικής Εργασίας 21
Αυτοτελής μελέτη 30
Μελέτη και ανάλυση Βιβλιογραφίας 10
100
Διδακτέα Ύλη ανά Εβδομάδα (13 εβδομάδες):
1 Οικονομική και πολιτική ελευθερία
2 Ο ρόλος της κυβέρνησης σε μια κοινωνία
3 Διαχείριση και ό έλεγχος του χρήματος
4 Διεθνής χρηματοοικονομική πολιτική και εμπορικό ισοζύγιο
5 Δημοσιονομική πολιτική
6 Κράτος και εκπαίδευση
7 Καπιταλισμός
8 Μονοπώλιο και η κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων
9 Οικονομικά της εργασίας
10 Εισοδηματική πολιτική
11 Κοινωνική πρόνοια
12 Ανακούφιση της φτώχειας
13 Σύνθεση

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Γραπτή Τελική Εξέταση: 70%
- Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής / Αντιστοίχηση
Ατομική Εργασία: 30%
- Δημόσια Παρουσίαση
- Προφορική Εξέταση
Δύναται οι Φοιτητές να αξιολογηθούν σε ενδιάμεσες προόδους.

 

(5) Προτεινόμενη Βιβλιογραφία / Συναφή επιστημονικά περιοδικά
-Menz Georg, Αναστάσιος Χάρδας (Επιστ. επιμέλεια) (2021). Συγκριτική Πολιτική Οικονομία, Κωδικός Βιβλίου στον
Εύδοξο: 94692378, ISBN: 978-960-418-846-8, ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α. ΤΖΙΟΛΑ & ΥΙΟΙ Α.Ε.
-Friedman, Milton (2012) Μεταφραστής Καράμπελας, Γιώργος Θ. Καπιταλισμός και Ελευθερία, ISBN 9789604843817,
Eκδότης Παπαδόπουλος
-Bowles, S.-Edwards, R.-Roosevelt, F. (2014). Κατανοώντας τον καπιταλισμό, Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
-Gouverneur, J. (2001). Ανακαλύπτοντας την Οικονομία. Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθύτω.
-Γεωργακόπουλου, Θ. Λιανού, Θ. Μπένου, Θ. Τσεκούρα, Γ. Χατζηπροκοπίου, Μ. & Χρήστου, Γ. (2002). Εισαγωγή στην
Πολιτική Οικονομία, 6η έκδοση, Αθήνα: Εκδόσεις Ευγ. Μπένου.
-Χατζηκωνσταντίνου, Γ. (2009). Το Οικονομικό Σύστημα και η Εξέλιξή του: Από τον Adam Smith στην Εποχή της
Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική

 

Περιγραφική στατιστική (παρουσίαση στατιστικών πινάκων, γραφικές μέθοδοι περιγραφής δεδομένων, αριθμητικά περιγραφικά μέτρα). Δειγματοληψία (ορισμοί πληθυσμού και δείγματος, συλλογή και επεξεργασία στατιστικών δεδομένων, βασικά στατιστικά μεγέθη δείγματος και εμπειρικές κατανομές). Εκτιμητική (αμερόληπτες εκτιμήτριες, εκτιμήτριες Bayes, εκτιμήτριες μεγίστης πιθανοφάνειας). Κατασκευή διαστημάτων εμπιστοσύνης για εκτιμήτριες. Έλεγχος στατιστικών υποθέσεων. Λήμμα Neyman-Pearson. Έλεγχοι με χρήση πηλίκου πιθανοφάνειας λ. Έλεγχος καλής προσαρμογής. F-test. Έλεγχος διασποράς. Γραμμική παλινδρόμηση. Έλεγχος Χ2. Ανάλυση Διακύμανσης και Σχεδιασμός Στατιστικών Πειραμάτων (με έναν ή περισσότερους παράγοντες, λατινικά τετράγωνα, 2n και 3n παραγοντικά πειράματα).

Εισαγωγή στα Στοιχεία Μηχανών και τον Μηχανολογικό Σχεδιασμό. Στοιχεία αντοχής των υλικών και υπολογισμός αστοχίας σε στατικά φορτία και κόπωση. Άξονες και άτρακτοι (υπολογισμός αντοχής σε
στατικές και δυναμικές φορτίσεις, αρχικός υπολογισμός διαστάσεων, μέγιστος αριθμός στροφών). Τυποποίηση και υπολογισμοί κοχλιώσεων και στοιχεία υπολογισμού συγκολλήσεων και λοιπών συνδέσεων. Μέταδοση ισχύος και κίνησης. Οδοντωτοί τροχοί (μετωπικοί, ελικοειδείς, κωνικοί, πλανητικά συστήματα, σύστημα κορώνας-ατέρμονα κοχλία). Ιμαντες και αλυσοκίνηση. Υπολογισμός και επιλογή εδράνων κύλισης.