Όσοι φοιτητές ενδαφέρονται να παρακολουθήσουν στο εαρινό εξάμηνο 2024-2025, να έρθουν άμεσα σε επαφή με μαιλ με τον διδάσκοντα έως τις 5 Μαρτίου 2025.

Οι διαλέξεις θα ξεκινήσουν την Τετάρτη 5-3-2025 ώρες 15:00-18:00 μέσω ZOOM.

=============================

MASTER ZOOM LINK

Time zone: Athens

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Το μεταπτυχιακό μάθημα "Μη-καταστροφικός έλεγχος δομικών υλικών σε μνημειακές κατασκευές για την εγκαιρη διάγνωση δομικών βλαβών και την αξιολόγηση επεμβάσεων" (προηγούμενος τίτλος : Ενόργανη παρακολούθηση μνημειακών κατασκευών") διδάσκεται στο Β εξάμηνο του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Χώρος, Σχεδιασμός και Δομημένο Περιβάλλον" της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Στο μάθημα αυτό οι μεταπτυχιακού φοιτητές που παρακολουθούν την θεματική ενότητα "Ολοκληρωμένη Προστασία και Διαχείριση Μνημεικών κατασκευών και ιστορικών Συνολων" εκπαιδεύονται στην χρήση πειραματικών καταστρεπτικών και μη καταστρεπτικών μεθόδων για την αναγνώριση, την ανάλυση και την αξιολόγηση της κατάστασης δομικής ακεραιότητας μνημειακών κατασκευών και ιστορικών συνόλων.

Νέα υλικά και τεχνολογίες για την συντήρηση δομικών υλικών μνημείων

 

    Επιλογή και κριτήρια κατάλληλων τεχνικών και υλικών επέμβασης. Μέθοδοι αποτίμησής τους

• Καθαρισμοί επικαλύψεων μνημείων (μηχανικοί, χημικοί και λέιζερ) και αποτίμησή τους
• Στερέωση και προστασία με ειδικά υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν (ασβέστης, υδροξείδιο του βαρίου, οργανικά πολυμερή, αλκοξυ-σιλάνια, εποξειδικές ρητίνες, ακρυλικές ρητίνες, άλλα υλικά, γαλακτώματα, κλπ.) και αποτίμησή τους

 

Καινοτόμα προϊόντα νανοτεχνολογίας για την συντήρηση μνημείων και κτιρίων

• Αειφόρα κονιάματα και επιχρίσματα με στόχο την μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης σε σύγχρονα κτίρια.
• Σύνθεση καινοτόμων υβριδικών νανο-υλικών για τον αυτό-καθαρισμό, στερέωση και προστασία δομικών υλικών και αρχιτεκτονικών επιφανειών.

 

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

1. “Saving Our Architectural Heritage: The Conservation of Historic Stone Structures”, edited by Baer, N., S. and R. Snethlage, Wiley, 1997.
2. “Stone Decay and Conservation”, G. Amoroso and V. Fassina, Elsevier Science, Amsterdam, 1983.
3. Microclimate for Cultural Heritage, D. Camuffo, Elsevier, 1998.
4. “The Deterioration of Monuments”, Special Issue, The Science of the Total Environment, vol. 167, 1995.
5. “Modern Analytical Methods in Art and Archaeology”, E. Ciliberto and G. Spoto, Wiley, 2000.
6. Nano‐products in the European Construction Industry, State of the Art, EC 2009. 

 

Περίληψη του μαθήματος

Αναπτύσσονται τα κριτήρια και οι επιλογές μεθόδων και υλικών επεμβάσεων αποκατάστασης. Αξιολογούνται τα αποτελέσματα  επεμβάσεων τόσο σε εργαστηριακή κλίμακα, όσο και με τεχνικές που εφαρμόζονται επί τόπου στο μνημείο και στο κτίριο. Δίνεται έμφαση σε καινοτόμα νανο-υλικά για την προστασία κτιρίων και την μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης.

Σκοπός

Να γίνει κατανοητό ότι η εμβάθυνση στα φαινόμενα φθοράς και συντήρησης μνημείων και κτιρίων, προϋποθέτει εξέταση και γνώση της αλληλεπίδρασης υλικών και περιβάλλοντος. Οι επεμβάσεις αποκατάστασης θα πρέπει να αποβλέπουν στην άρση των αιτίων που προκαλούν την φθορά των υλικών. Άρα οι προτάσεις για την αποκατάσταση ενός μνημείου αφορούν όχι μόνο στα δομικά υλικά του αλλά και στο περιβάλλον του.

Στόχος

Να είναι σε θέση οι διδασκόμενοι να εκτιμήσουν την επίδραση του περιβάλλοντος στην διάβρωση των δομικών υλικών μνημείων και κτιρίων και να προτείνουν τρόπους αποκατάστασης με καινοτόμα υλικά.

 

Νόνη Μαραβελάκη

Αναπληρώτρια Καθηγήτρια

Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πολυτεχνείου Κρήτης

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Ο Πολεοδομικός και ο Χωροταξικός σχεδιασμός είναι ο κύριος τρόπος άσκησης πολιτικής και   αποτελεί το βασικότερο εργαλείο ρύθμισης του αστικού, περιαστικού και έξω-αστικού χώρου σε επίπεδο οικισμού, πόλης ή πολεοδομικού συγκροτήματος. Σήμερα οι βασικές Πολεοδομικές πολιτικές εστιάζουν στην ανάσχεση της αστικής διάχυσης των πόλεων και την παροχή κινήτρων με την εφαρμογή προγραμμάτων αναζωογόνησης  σε υφιστάμενες δομημένες περιοχές στα κέντρα των πόλεων. Ειδικότερα στις Ευρωπαϊκές πόλεις βασική μέριμνα του σχεδιασμού αποτελεί η εφαρμογή προτάσεων μέτρων και πολιτικών για την επανάχρηση και αναζωογόνηση των ιστορικών κέντρων. Ο σχεδιασμός επιχειρεί να αποδώσει στους πυρήνες αυτούς της πόλης χρήσεις και ρυθμίσεις ώστε να αποτελούν ένα ολοκληρωμένο τμήμα του αστικού χώρου που διαφοροποιείται μεν εξαιτίας της ιστορίας του εντάσσεται δε στο σύνολο του αστικού χώρου συγκροτώντας ένα ενιαίο αστικό τοπίο.

Το μάθημα αυτού του εξαμήνου θα εξετάσει το σχεδιασμό των ιστορικών συνόλων μέσω της κλίμακας του Πολεοδομικού Σχεδιασμού.

Το μάθημα έχει σεμιναριακό χαρακτήρα και οργανώνεται γύρω από δύο βασικούς άξονες:

Ο πρώτος αφορά μια σειρά παρουσιάσεων, που έχουν σκοπό να προσεγγίσουν και να αναλύσουν, μέσα από παραδείγματα, συγκεκριμένες έννοιες, θεσμούς, διαδικασίες, προβλήματα, πολιτικές κλπ. για κάθε μια από τις ενότητες του μαθήματος, αλλά και να προσφέρουν εναύσματα προς τους συμμετέχοντες σπουδαστές, για προβληματισμό, έρευνα και συζήτηση.

Ο δεύτερος άξονας αφορά την εργασία η οποία θα είναι ατομική. Το θέμα της εργασίας για το Ακαδημαϊκό έτος 2024-2025 εστιάζει στη θεματική "Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ".  Οι φοιτητές θα εκπονήσουν εργασία έκτασης 5.000 λέξεων με θέμα σχετικό με την παραπάνω θεματική.

Έτος – Εξάμηνο	1ο ΈΤΟΣ – 2Ο ΕΞΑΜΗΝΟ
Κατηγορία	ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ
Διδάσκοντες:	ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ

 

Στο μάθημα αυτό ερευνώνται τα δομικά συστήματα των μνημειακών κατασκευών, οι ιδιαιτερότητες τους και η ανάλυσή τους μέσα από αριθμητικές μεθόδους ανάλυσης όπως η μέθοδος των πεπερασμένων στοιχείων.

Η ανάλυση μιας ιστορικής κατασκευής με φέροντα στοιχεία κατακόρυφους τοίχους λιθοδομής παρουσιάζει διαφορές, σε σχέση με μία σύγχρονη κατασκευή με φέροντα στοιχεία από οπλισμένο σκυρόδεμα, οι οποίες σχετίζονται με τις ιδιότητες των υλικών, τα χαρακτηριστικά του δομικού συστήματος και την κατανομή των αδρανειακών δυνάμεων καθ’ ύψος των στοιχείων αντίστασης έναντι οριζοντίων φορτίων.

Ο φέρων οργανισμός κτιρίων από άοπλη φέρουσα τοιχοποιία εμφανίζει πολύ μεγάλη ποικιλία και πολυτυπία ακολουθώντας την εξέλιξη της δομητικής τεχνικής για σειρά αιώνων. Τα βασικά στοιχεία που καθορίζουν τη σύνθεση του φέροντος οργανισμού και την απόκριση των κτιρίων και συγχρόνως αποτελούν τους παράγοντες διάκρισής τους σε κατηγορίες  είναι: α. Ο τύπος των πατωμάτων και στεγών (οριζόντιος φέρων οργανισμός), β. Η παρουσία (ή απουσία) και ο τύπος διαζωμάτων και ελκυστήρων, γ. Ο τύπος των φερουσών τοιχοποιιών (κατακόρυφος φέρων οργανισμός) και δ. Η παρουσία (και σύνδεση) εγκαρσίων τοίχων.

Οι κατασκευές από τοιχοποιία συνεπώς, αποτελούν δομικά συστήματα με μια ευρεία κλίμακα πολυπλοκότητας και για αυτό το λόγο είναι ένα πεδίο έρευνας στο οποίο οι αριθμητικές μέθοδοι προσομοίωσης βρίσκουν ευρύτατη εφαρμογή. Μια ευρύτατα διαδεδομένη και εφαρμοζόμενη μέθοδος είναι αυτή των πεπερασμένων στοιχείων, η οποία με κατάλληλη μαθηματική μορφοποίηση είναι δυνατό να λάβει υπόψη της την πολυπλοκότητα ενός τέτοιου σύνθετου μηχανικά προβλήματος.

Στα πλαίσια του μαθήματος θα γίνει η παρουσίαση των βασικών στοιχείων της μεθόδου των πεπερασμένων στοιχείων και η εφαρμογή της μεθόδου σε προγράμματα Η/Υ.

Οι φοιτητές παράλληλα με την παρακολούθηση των διαλέξεων εκπονούν σχετική εργασία πάνω στην οποία εξετάζονται και βαθμολογούνται.

Εκπαιδευτικό Υλικό –     Προτεινόμενα Συγγράμματα

1.      Οι παρουσιάσεις του μαθήματος (σε ηλεκτρονική μορφή) 2.      Επιστημονικές δημοσιεύσεις σε εθνικά/διεθνή περιοδικά και συνέδρια 3.      Computational Mechanics for Heritage Structures, B.P. Leftheris, M.E. Stavroulaki, A.C. Sapounaki, G.E. Stavroulakis, WIT Press, 2006 4.      Εισαγωγή στα πεπερασμένα στοιχεία για μηχανικούς, Tirupathi R. Chandrupatla, Ashok D. Belegundu, (επιστ. επιμέλεια ελληνικής έκδοσης : Χαράλαμπος Φραγκάκις, Καθηγητής ΑΠΘ), Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2005